Jest to jasny, niedawno odnowiony apartament z ogromnym panoramicznym tarasem i wspólną werandą wykorzystywaną jako jadalnia.


Ten prosto i nowocześnie urządzony apartament mieści się na 5. piętrze budynku z windą i oferuje podwójne łóżko, podwójną rozkładaną sofę oraz w pełni wyposażoną łazienkę z prysznicem. Pokój zapewnia również dostęp do niewielkiego balkonu z widokiem na miasto.

Wyposażenie apartamentu obejmuje telewizor, klimatyzację i bezpłatne WiFi.


Goście mają dostęp do wspólnej werandy z jadalnią, na której można zjeść śniadanie i jedzenie na wynos, z dużym panoramicznym tarasem z widokiem na Neapol.

Bardzo dobrze wyposażony taras oferuje stoły z krzesłami, lodówkę, czajnik, ekspres do kawy i różne naczynia.


*W tym samym budynku znajdują się dwa inne apartamenty z 2 łóżkami każdy. Prosimy o kontakt w celu uzyskania dalszych informacji!


Oferujemy również naszym gościom autentyczne doświadczenia życia w kontakcie z mieszkańcami. Jeśli jesteś zainteresowany, skontaktuj się z nami, a my z przyjemnością pomożemy Ci stworzyć idealne wakacje odkrywające piękno Włoch.


Neapol, założony w VIII wieku p.n.e., był jednym z najważniejszych miast Magna Graecia i wywierał znaczny wpływ handlowy, kulturowy i religijny na okoliczne ludy italskie. Po upadku Cesarstwa Rzymskiego w VIII wieku miasto utworzyło autonomiczne księstwo niezależne od Cesarstwa Bizantyjskiego; później, od XIII wieku i przez około sześćset lat, było stolicą Królestwa Neapolu, a następnie stało się stolicą Królestwa Dwóch Sycylii pod rządami Burbonów aż do zjednoczenia Włoch.

Jest siedzibą Federico II, najstarszego uniwersytetu państwowego w Europie, a także Orientale, najstarszego na kontynencie uniwersytetu sinologicznego i orientalnego. Miejsce narodzin języka neapolitańskiego, Neapol odegrał i nadal odgrywa ważną rolę w wielu dziedzinach wiedzy i kultury. Neapol jest również kolebką sztuki figuratywnej: narodziły się tu oryginalne ruchy architektoniczne i malarskie, takie jak karawaggizm, szkoła Posillipo i neapolitańska secesja, a także pomniejsze, ale ważne na arenie międzynarodowej sztuki, takie jak porcelana Capodimonte i szopka neapolitańska.

Jest źródłem charakterystycznej formy teatru i charakterystycznej tradycji kulinarnej, która obejmuje potrawy, które stały się światowymi ikonami, takie jak pizza neapolitańska: w szczególności sztuka jej producentów została uznana przez UNESCO za niematerialne dziedzictwo ludzkości.

W 1995 r. historyczne centrum Neapolu zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO ze względu na wyjątkowe zabytki, które świadczą o sukcesji kultur śródziemnomorskich i europejskich.


Główny dworzec kolejowy oddalony jest od obiektu o 15 minut spacerem, a dojazd samochodem na lotnisko Neapol-Capodichino zajmuje około 20 minut.